Zer da ezkerrekoa izatea?

Herenegun koadrilako afaria izan genuen. Badakizue, ardoak eta Gin Tonicek lagunduta, parada ona izaten dela mundua konpontzeko.

Oraingo honetan hau izan zen gutako batek bota zuen galdera, nekatuta ordurako: baina, zer da ezkerrekoa izatea?

Bera ez zela ez ezker ez eskubikoa, eztabaida hori gainditua zegoela jada, XIX. mendeko kontuak. Besteak batek, ezetz. Hori zioenak, ideologia hegemonikoa besarkatzen duela, eta, egun, hegemonikoa, ideologia neoliberala dela, eskubikoa.

“Ba, esan, zer da ezkerrekoa izatea? Zu ezkerrekoa zara? Etxe bat duzu erosia, mailegu bat bankuarekin, kotxea… eta ezkerrekoa zarela diozu?”

“Guztiok dauzkagu kontraesanak, nik nioen ideologikoki ezkerrekoa naizela”. Beste erraztasun bat ideologia hegemonikoa besarkatzen duenarentzat: hegemonia horri aurre egin nahi diona defentsiban jartzeko aukera amaigabeak. Barkamena eskatu eta burumakur erantzun beharrean jartzea ezkerrekoa dela esaten duena.

“Adibide bat jarriko dizut, hartzen diren erabaki politikoak ideologikoak direla ikus dezazun, nahiz eta tekniko itxura eman nahi dioten: Zapatero eta Rajoyk konstituzioan jarri zuten lehentasuna zorrak ordaintzea dela, herritarren beharrei erantzutearen aurretik. Hori ideologia hutsa da!”

“Hori ez da ideologia. Hori behar hutsa da. Zapaterok dirua behar zuen, eta hori konstituzioan jarri ezean diru gabe geldituko zen.”

Hori ba, langabetuei laguntzeko modu egokiena bankuei laguntzea da eskubikoarentzat; ezkerrekoarentzat, ordea, langabeei laguntzea da langabeak laguntzeko modu egokiena.

Langileen beharrak astetzeko enpresen (enpresarien) beharrak lehenestu behar direla dio eskubiak; langileen beharrak asetzeko langileen beharrak lehenestu behar direla dio ezkerrak.

Eztabaida ez zen PNV eta Bilduko baten artekoa. Eztabaida Bilduko biren artekoa zen. ETAk armak utzi izanak ekarri duen beste gauza on bat: eguneroko politikaz hitz egin, eztabaidatu eta hausnartzeko aukera. Aurrera goaz!

Pello Guibelalde Intxortako trintxeran

Argazkia www.intxorta.org-tik hartua

Istorio hau benetako gertakizunetan oinarritua dago (hemen)

Bideo baterako gidoia izan daiteke, norbait animatzen bada (izan daitezke bi erromatar Asterix eta Obelixenean, izan daitezke yankien fuerte bat Indiarrek inguratua, izan daiteke gerra eszena bat… Norberaren gustura egin dauteke; Kontua da koitadu hauek inguratuak daudela eta elkarrizketa larritasunak itota ematen dela)

Intxortako gaina keak estaltzen du. Balak txistuka dabiltza hegan,leherketek mendi osoa jartzen dute dardarka. Dinbi! Danba! Oihuak suma daitezke burrunba artean, urrats batzuk bizkor gerturatzen. Gorputz bat lurrera. Izerdia, arnas estua, hautsa. Albo batera tu egin eta bizkarra arez betetako zakuen kontra bermatu du trintxeran. Kaskoa ukitu batez goratu, hasperen egin, eta zugan jarri ditu begiak.

–          Nola daiteke hau? Nolako borroka! –esan dizu.
–          Lurralde honetan ezingo dugu gehiago iraun. Gure kontrako giro honek akabatu egingo du gurekin.
–          Ez esan!
–          Gure tropek bakardade gordina sufritzen dute. Kezkak jota bizi dira, guztiz gogaituta daude.
–          Ez dago elkarrizketekin berriro hasteko aukerarik?
–          Haiena da ardura! Zer nahi dute? Lurraldea suntsitu. Horretarako ez dezatela gurekin kontatu! Gu prest gara proiektu partekatuekin hasteko, elkarlanean, guztion parte hartzea bultzatu, komunikazioari garrantzi handia emanaz…
–          Baina gogor borrokatzen badugu gainditu ditzakegu!
–          Ez. Ezin dugu. Orain gutxi gure kontrako zerga bat ezarri zuten.  Gure jendea ospa egiten ari da. Lurralde hau salgai dago jada. Honezkero hau egin badute gure kontra, zer ez dute egingo aurrerantzean! Herri honengatik gehien egin dugunak gara, baina hau guztia jasan ondoren, berandu da.
–          Baina nora joango gara?
–          Ondoko lurraldeetara. Han ez dago hemen daukagun giro liskartsua. Han ez dute gure kontra hemen bezala egiten. Pentsa, hemen ELA eta LABek %75a dute. CCOO eta UGTk %25. Araban azken bi hauek erditik gorako ordezkaritza dute. Han metaleko langileek %32 gutxiago irabazten dute eta urtean 38 ordu gehiago egiten dute lan. Hemen ezin dugu lehiakorrak izan.
–          Horregatik dago blokeatua negoziazio kolektiboa hemen?
–          Bai. Hitzarmen kolektiboak enpresen lehiakortasunerako erreminta izan behar dute. Soldaten bilakaerak enpresaren eboluzioa kontuan izan behar du, eta lanaldia malgua izan behar da enpresaren beharretara egokitu dadin.  Sindikatuen proposamenak hortik badoaz ez da arazorik izango gure sinadura jasotzeko. Orain, planteamendu horien kontra badoaz, ez dugu sekula sinatuko.
–          Baina, ez al da lurralde hau, hain justu, langabezia txikiena duena? (datuak hemen)
–          Kar kar kar! Ez zara enteratzen!  Langabezia ez da gure ardura. Are gehiago, langabezia altu batek mesede egiten digu, gure ardura, gure enpresentzat ahalik eta mozkin gehien eskuratzea baita. Langabezia altuarekin errazagoa da soldatak jaistea, eta soldatei kentzen dioguna guretzat doa.  Zuk eta nik ez dugu enplegu beharrik ederki bizitzeko ezta? Ez zaitez nahastu, beraz. Biharko egunak argitzerako leku lasaiagoetan izango gara.

Zer da krisi kapitalista bat?

Zer da krisi kapitalista bat? Santiago Alba Rico from Manu Robles-Arangiz Institutua Fundazioa

Krisi ekologikoa: nola heldu gara hona? Nola atera?

Gaur Koldo Mitxelenan hitzaldi bat eman behar dut 19:00tan, Pio XII Institutuak antolatutako “Jainkoa eta ekologia” jardunaldietan. Ekologiaren gaiari ikuspegi etikotik heltzea egokitu zait niri. Hemen, erabiliko ditudan gardenkiak:

Etika ekologia from Manu Robles-Arangiz Institutua Fundazioa