Monthly Archives: urtarrila 2015

Brecha salarial o ¡la tierra se mueve!

trial_of_galileo

Si hubiera twitter en el siglo XVII, algún periodista podía haber tuiteado algo como “O en vuestros pueblos no sale el sol desde el este y se mete en el oeste o Galileo Galilei miente cada vez que dice que el sol está quieto”. Es lo que tiene compartir la forma hegemónica de mirar y entender el mundo. Con una simple frase ocurrente, la gente capta lo que dices, sonríe y piensa “que cenutrio el Galileo ese, jeje”.

“¡Son los datos los que dicen eso!” intentaría explicar Galileo, en vano, para acabar siendo condenado. El objetivo era hacerlo desaparecer, que no se oiga nada que pueda poner en entredicho el pensamiento hegemónico, las relaciones de poder.

Hoy en día se niega que hayamos pasado el pico del petróleo, o que el cambio climático ya está aquí, aunque ambos estén más que confirmado por los datos: Tonterías, petróleo hay a mansalva; además ya se inventará algo; el clima siempre está cambiando… Lo que no creía era que se pudiera llegar a negar, a estas alturas, la brecha salarial entre hombres y mujeres.

El tuit del periodista del Diario Vasco Alberto Moyano me dejó sorprendido: “O aquí hay muchos que trabajáis en empresas que pagan menos a sus empleadas que a sus empleados o los sindicatos mienten cada 8 de marzo.” Frase ocurrente que la gente capta, sonríe y piensa “que cenutrios lo sindicatos estos, jeje”.

Son los datos los que dicen eso, datos de organismos oficiales. La brecha salarial existe, ¿por qué se quiere ocultar?

Aquí algunos están los datos oficiales:

Click to access 140319_gpg_es.pdf

Click to access emakunde-instituto-vasco-de-la-mujer.pdf

http://www.emakunde.euskadi.net/u72-20010/es/contenidos/estadistica/obser_ingresos_brecha_sal_2g/es_obser/tasa.html

Copernico, Bruno y Galileo lo tuvieron bastante más difícil que nosotros, cualquiera puede comprobar de manera sencilla la brecha salarial en cada empresa, y entre toda la población activa:

  • Es suficiente con hacer una media de los salarios de los empleados de una empresa, y la media de los salarios de las empleadas de la misma empresa. Hecho ese cálculo se verá que el salario medio de una empleada es menor que el de un empleado. ¿Cómo es eso?
    • Porque son hombres los que están en los puestos más altos
    • Porque sobre todo son mujeres las que tienen contratos a jornada parcial
    • Y también porque hay casos en los que haciendo las mismas funciones las empleadas reciben menor salario que los empleados
  • Si se hace la misma media teniendo en cuenta a toda la población activa, sucede lo mismo. El salario medio de una empleada es menor que el de un empleado. ¿Cómo es eso?
    • Por las mismas razones anteriores
    • Porque las mujeres trabajan en los sectores más precarios

Me imagino que esto que he explicado Alberto Moyano lo sabe. Por eso entiendo que su intención era cargar tintas contra los sindicatos.

A Copérnico lo callaron, a Bruno lo quemaron y a Galileo lo recluyeron en casa. Confebask nos quiere ilegalizar, ¿Moyano que busca con esta insinuación? ¿Nos quiere callar, quemar o recluirnos en las empresas?

Los sindicatos tenemos muchas cosas que mejorar. Negar la brecha salarial para meterse con nosotros no ha sido muy acertado que se diga.

Greziari buruzko irratsaioa

Aste honetan Irratsaio bat egin dugu Bilboko 97 Irratian Greziari buruz. Gaurko hauteskudeak aitzakitzat hartuta zorraren herri auditoriaz, Grezian sortzen ari diren kooperatiba eta proiektu autogestionatuetaz, Austeritate politikei alternatibaeraikitzeaz jardun genuen.

http://www.ivoox.com/ikarorik-gabe-greziara-begira_md_3988434_wp_1.mp3″ Ir a descargar

Irratsaioan aipatzen ditugunak lotura hauetan dituzue:

Eric Toussaint-en hitzaldia Donostian zorrari buruz

Maria Lucia Fattorelliren hitzaldia Bilbon: nola eta zergatik egin zor publikoaren herri auditoriari Euskal Herrian

Maria Lucia Fatorelli-ren liburua: Auditoría ciudadana de la deuda pública

Elkartasuna eta autogestioa Grezian

Charlie Hebdo: bortxa lurrean, galderak airean

CharlieHebdoAgintariak

Unai Elorriagaren Iazko Hezurrak irakurtzen harrapatu ninduen Charlie Hebdoren atentatuak. Gogorra. Gordina. SPrako tranbia, Vant Hoffen Ilea… atseginak ziren, irribarre batekin irakurtzekoak. Estiloa aldatu du Unaik. Bortxaz, indarkeriaz, biolentziaz idatzi du metaforarik gabe, zuzen. Gogorra.

Atentatu egileek, ere, estiloz aldatu zuten. Ez zuten atentatu suizida egin. Kaleshnikovak erabili eta alde egin, akabatu zituzten arte. 12 pertsona hil eta Europa hankaz gora. Jakina, hau idatzi dezaket hildakoak ezagutzen ez nituelako, gertukoak ez zirelako, nire maitea ez zelako. Bestela… Hildakoetaz eta beren ingurukoetaz gogoratzea da lehen gauza, nola ez, elkartasuna eta besarkada.

Ordudanik denbora apur bat pasa da, zurrunbiloa baretu da, baina niri galderak gelditzen zaizkit. Errealitateak, harrapatzen saiatzen garenean, ihes egiten digu, itzalak nola, zeruertza gerturatzen garen adina urruntzen den bezala. Horregatik gehiago dio gutaz poema batek formula zientifiko batek baino. Horregatik gelditzen dira galderak airean beti, erantzunen gainetik.

Zerk eragin zuen atentatu ondorengo altxamendua? Zerk atera zuen jendea kalera? Zerk behartu zituen legebiltzarrak arbuio testuak adostera, kontzentrazioak egitera? Zerk bultzatu zituen Europako agintari guztiak, Netanyahu-rekin batera, Pariseko jende oldearen tartean barneratzera? Zerk inarrosi zuen Europa?

Badakit zer ez zen izan. Badakit ez zela 12 pertsonen heriotza izan: urtero milioika pertsona hiltzen dituzte goseak eta gaixotasun sendagarriek, munduan zehar zabalduta dauden gatazkek (Sudan, Mali, Egipto, Libia, Siria, Irak, Afganistan, Ukraina…). Mexikon, Igualan, Ayotzinapako 43 ikasle akabatu zituzten iaz, eta hemen ez zen hala uholderik sortu…

Ez da ere gertu izan delako, edo ez behintzat horregatik soilik: 2011n Kristau fundamentalista batek 69 pertsona hil zituen Utoyan (Norvegia); urtero, espainiar estatuan hamarnaka emakume hiltzen dituzte bikotekideek, eta ez da halako zurrunbilorik sortzen Europan. Galde diezaietela bestela C-Hepatitisak jota daudenei.

Ez dut uste ere, kazetariak edo marrazkilariak izateagatik denik. Ikasleak akabatzea baino okerrago dago komikilariak hiltzea? umeak beherakoarekin hiltzea baino sumingarriagoa da? etxekoandre bat hiltzea baina deitoragarriagoa? Ezetz esango nuke.

Nik uste beldurra izan dela jendea astindu duena, Troikaren erasoei aurre egiteko paralizatzen gaituen beldur berbera: mesedez gera gaitezela gauden moduan; etorkizun ireki ezezagunaren aurreko bertigoa. Charlie Hebdoren kontrako erasoa, Europako bizimoduaren kontrako eraso antolatu bezala ulertu du jendeak, ezagutzen dugunaren kontrako egiazko mehatxu islamiko gisa. Zibilizazioen arteko talka.

Nondik dator beldur hori? Erreala da mehatxua? Benetakoa al da zibilizazioen arteko talka, ala botereak zabaldu du mehatxu hori jendearengan? Zergatik atentatuaren aste horretan horrelako jarraipena hedabideetan? Jendeak benetan interesa zuelako ala botereak zuelako interesa?

Halako atentatuen aurrean badira ere konspirazioa izan dela diotenak. Konspirazioa izan daitekeela pentsatzen bada gauza bat dago argi: gertatutakoak botereari mesede egin dio. Horretan ez da dudarik. Botereak atentatua erabili du indartuta ateratzeko. Europar Batasuna bera eta Europako Batzordea inoiz baina kuestionatuago zeudenean, horra Pariseko argazkia: agintari guztiak herritar mobilizatuz inguratuta, pankarta beraren atzean. Shock Doktrina. Eskuak libre nahi dutena egiteko: fokuak etorkinengan jarri, mugak gogortu, askatasunak murriztu, segurkeria (sugekeria) areagotu. Baina hori azaltzeko ez da konspirazio teoriarik behar. Nahikoa da mendebaldeko boterearen gehiegikerien aurrean batzuk bortizki erantzutea, botereak eraso horiek bere onurarako erabiltzeko.

Eta bortxakeriaren gaiarekin batera etorri da adierazpen askatasunaren auzia, Berriak oso ondo tratatu zuena Dena da irrigarri erreportajean. Edozer esan dezake nahi duenak? Bai, edozer esateko askatasuna izan behar du norberak. Baina edozer esate horretan besteak kontuan izan behar dira? Eta besteak mintzen baditut? Eta zein da mintzen dudana, botereduna ala jende xehea? Eta zeinek mugatzen du adierazpen askatasuna, herri xeheak ala aginteak? Adierazpen askatasunaren alde azaldu diren agintariak adierazpen askatasunaren alde daude?

Mahomaren karikatura egiten duenak, zer helburu du? Islamak dio Mahoma ezin dela marraztu, baina guk badakigu marraztu daitekeela. Baina marrazten badugu musulmanak mintzen ditugu. Zer lortu nahi dugu Mahoma marraztearekin? Gu mendebaldeko jakintsuok musulmanak hezi nahi ditugu esanez begira zein inozoak zareten, guk Mahoma marrazten dugu eta ez da ezer gertatzen; sineskeria tontoa duzue, ikasi gugandik? Musulmanen ona bilatzen dugu musulmanak mintzen?

Galdera hauek nituela, Pablok Erromatarrei idatzitako gutuna etorri zitzaidan burura. Kristau batzuk haragia jaten zuten, eta bazekiten, haragia jan zein ez, Jainkoak berdin maite zituela. Baina baziren beste kristau batzuk uste zutenak haragia ezin zitekeela jan. Ataka horretatik nola atera galdetzen diote Pablori eta honek erantzun: “Janari-arazo batengatik, ez hondatu Jainkoaren egintza. Janari guztiak garbiak dira; hala ere, ez dago ongi besteak galbidean jarriz zerbait jatea. Hobe duzu haragia, ardoa edo dena delakoa utzi, horiek zure senideari oztopo baldin bazaizkio.”

Zentzuzko hitzak, Juan Mari Torrealdaik Berriako “Je suis Egunkaria” artikuluan erabilitakoak bezain: “Ez da etikoa, adibidez, adierazpen askatasuna babes edo ezkutu hartu eta, minoria, zapaldua edo baztertua kolpatzea eta iraintzea… legeak oro alde izanik ere. Ala bai?” Zer da Adierazpen Askatasuna botere harremanak mantentzeko erasorako arma edo zapalduak altxatzeko elkartasunerako esku luzatua?

Bortxaz beteta dago lurra, Elorriagak erakusten digun moduan, albistegiek behin eta berriz, temaz, irudi lizunez, gogorarazten diguten moduan (ezinezkoa da umeekin Gaur Egun ikustea).Baina bortxa goikoak erabiltzen du, botereaz, behekoa zanpatzeko. Eta bortxa behekoak erabiltzen du defendatzeko. Ez dira berdinak. Ala Bai? Galderak gelditzen dira airean…